Onda ne maharetler var: Edi Rama

Geçen gün İstanbul Modern’e giderken Tophane-i Amire Kültür Merkezi’nde Edi Rama sergisi olduğunu duyuran bir afiş gördüm (medyadaki haberleri ne hikmetse atlamışım.) Edi Rama kelimeleri alacalı bulacalı harflerle yazılmıştı.
Ben bu adı bir yerlerden biliyordum ama nereden? Müzeye varıp ismi google‘layınca hafızam tazelendi…
Edi Rama bir siyasetçi. Arnavut Sosyalist Partisi‘nin lideri ve iki yıldır da Başbakan…

Ancak bu sıfatlar onu anlatmaya yetmiyor. Rama aynı zamanda öğretim üyesi, yazar, sanatçı, sporcu…
Onun adını ilk kez başkent Tiran‘a belediye başkanı olduktan sonra duymuştum. Hayat hikayesi ilginç gelmişti:
Heykeltıraş bir baba ve hekim bir annenin oğlu olarak 1964‘te dünyaya geliyor. Dinamo takımında basketbol oynuyor, milli takıma kadar yükseliyor.
Üniversitede okurken kütüphaneciyle arkadaş oluyor. Bu sayede Yasak Kitaplar bölümüne girerek, rejimin burjuva pislikleri olarak gördüğü Gerçeküstücü sanatçıların resimlerini inceliyor. Daha sonra Güzel Sanatlar Fakültesi’nde hocalık yapıyor.
Enver Hoca‘nın (1908-1985) İkinci Dünya Savaşı ertesinde kurduğu tutucubaskıcı komünist rejim 1990’ların başında çökerken demokrasi yanlısı gösterilerde yer alıyor.

1994’te Fransa’ya gidiyor. New York, Paris, Frankfurt, Sao Paulo’da açılan resim sergilerine katılıyor. 1998’de Başbakan Fatos Nano‘nun çağrısıyla ülkesine dönüp Kültür Bakanı oluyor.
Tiran Belediye Başkanı seçildikten sonra yaptığı ilk işlerden biri… Asık suratlı kenti şenlendirmek amacıyla binaları canlı renklere boyama kampanyası başlatmak oluyor.
2003’teki belediye başkanlığı yarışında rakipleri Güney Fransa’daki bir çıplaklar kampında çekilmiş fotoğraflarını basına sızdırıyor…
Ancak bu hamle ne tekrar seçilmesini engelliyor, ne de iki yıl sonra Sosyalist Parti’ye başkan olmasını… (Belli ki Arnavut halkı çamur lekesini değil, kumaşın kalitesini önemsemiş.)

İmkanı olanlara sergiyi gezmelerini öneririm. Son on yılda yapılmış bu eserler, birer yüksek sanat ürünü olduğundan değil… Dünyada bizimkilerden çok farklı politikacıların da bulunduğunu bizzat görmeleri için!
Not: Siyasette karşılaştığı dalavereleri, haysiyetsizlikleri, yolsuzlukları anlattığı Kurban başlıklı kitabı Türkçe’ye de çevrildi (İletişim Yayınları).

Emre Aköz, Sabah gazetesi, 29. Kasım.2015

Akdeniz -Stavros Lantsias ile- ısınıyor!

Spotify adlı dijital müzik kütüphanesinin kıymetini, Akmar Pasajı’nda CD’den, plaktan 90’lık kasetlere kayıt yaptıranlar bilir! Ne büyük nimettir şu Spotify bi’ bilseniz!

Geçen hafta başında “haftalık keşif” sekmesini açıp dinlemeye başladığımda elim hemen o “kalp” işaretine gitti: To Waltz Ton Mation, Stavros Lantsias. “vals of the eyes” başlığı var o çoook meşhur “ekşi”de, hey Allah’ım! Nasıl, “gözlerin valsi” ne kadar romantik değil mi? Yazarken fark ettim de “romantik” kelimesinin de içini boşaltmışız… Yazık.

Eleni Karaindrou’ya götüren melodi zenginliği, yereli evrensele lehimleyen bir vizyon, dingin bir ruh hali… Ruhunuzun yönetmeni olduğunuz filmlere “soundtrack”ler Stavros üstadımızdan… Yayınlanmış albümlerine yelken açtım hemen. Yanılmamıştım. Berklee mezunu bir piyanist. Güney Kıbrıs doğumlu. Halkların kardeşliğine eminim o da iman etmiş bir “dünya vatandaşı”dır. Müzik varsa savaş yoktur. Hele hele jazz‘a meyletmiş bir yüreğin varı yoğu barıştır.

Human Touch grubunun saksafon icracısı David Lynch ve gitarist Yiotis Kiourtsoglou ile 1998 ve 2004 yıllarında iki albüm çıkartıyor. Aman diyeyim, Blue Velvet ile Lost Highway‘in yönetmeni David Lynch değil ha bu David!

Warner Music ile anlaşma gecikmiyor. Yıl 1999. Albümün adı Return. 2002’de de The Journey of a Note. Bana soracak olursanız, ki bana sorunuz, tam bir “ECM sanatçısı” Stavros ustamız. Manfred Eicher, bu “dünya sanatçısı”na ECM’in kapılarını açarsa hiç şaşırmam.

2011 çıkışlı Dairy of Dreams ise ayrı bir cümbüş! Davul setinde, vakti zamanında biz Akmar Pasajı müdavimlerini delirten Weather Report’un davulcusu Peter Erskine var! Lars Danielsson da kontrbasın tellerine konan kuşlarla muhabbete koyulmuş…

Dün akşam da “home office” çalışmaların baskısını temize çekmek için web âleminde bi’ sörf yapayım dedim ve karşıma enfes bir WordPress dostu çıktı: https://birinindunyasi.wordpress.com/2016/11/01/stavros-lantsias/

Gayet temiz anlatmış. “+1” demekle iktifa ediyorum. Ellerine sağlık. Onun da bu yazısını okuyunca kalbim, ruhum, gözüm Stavros Lantsias’ın besteleriyle dolu bu berbat gündem maddelerine nanik yaparcasına! “As Far as Your Eyes” adlı nefis bestesinin videosu da benden gelsin…

Yaşasın barış! Yaşasın kardeşlik! Yaşasın müzik!